Krótkowzroczność a nadwzroczność – czym różnią się te wady wzroku?

Ostatnia aktualizacja 3 lipca 2024 przez Redakcja

Krótkowzroczność i nadwzroczność to dwie najczęściej występujące wady wzroku, które różnią się mechanizmem powstawania i sposobem korekcji. Obie te wady wpływają na jakość widzenia, ale każda z nich powoduje inne problemy z ostrością wzroku. W tym artykule wyjaśnimy, na czym polega każda z tych wad oraz jakie są ich charakterystyczne objawy i metody leczenia.

Krótkowzroczność – objawy i przyczyny

Krótkowzroczność, znana również jako miopia, to wada wzroku, w której obiekty znajdujące się blisko są widziane wyraźnie, podczas gdy obiekty daleko są rozmyte. Główną przyczyną krótkowzroczności jest zbyt długa gałka oczna lub zbyt wypukła rogówka, co powoduje, że światło skupia się przed siatkówką zamiast na niej. Osoby z krótkowzrocznością często muszą mrużyć oczy, aby lepiej widzieć na odległość, i mogą doświadczać bólu głowy lub zmęczenia oczu po długotrwałym patrzeniu na odległe obiekty.

Nadwzroczność – objawy i przyczyny

Nadwzroczność, znana również jako hyperopia, to wada wzroku, w której obiekty znajdujące się daleko są widziane wyraźnie, podczas gdy obiekty blisko są rozmyte. Nadwzroczność jest wynikiem zbyt krótkiej gałki ocznej lub zbyt płaskiej rogówki, co powoduje, że światło skupia się za siatkówką. Osoby z nadwzrocznością mogą mieć trudności z czytaniem lub wykonywaniem prac wymagających widzenia z bliska. Często skarżą się na zmęczenie oczu, bóle głowy i uczucie pieczenia po długotrwałym skupieniu wzroku na bliskich przedmiotach.

Różnice między krótkowzrocznością a nadwzrocznością

Krótkowzroczność i nadwzroczność różnią się głównie tym, jak oko skupia światło. W przypadku krótkowzroczności światło skupia się przed siatkówką, a w przypadku nadwzroczności – za nią. Te różnice w sposobie skupiania światła powodują, że osoby z krótkowzrocznością mają problem z widzeniem na odległość, podczas gdy osoby z nadwzrocznością mają problem z widzeniem z bliska. Ponadto, obie te wady mogą mieć różne stopnie nasilenia i mogą wymagać różnych metod korekcji.

Korekcja krótkowzroczności i nadwzroczności

Korekcja krótkowzroczności zazwyczaj odbywa się za pomocą soczewek rozpraszających (minusowych), które przesuwają punkt skupienia światła na siatkówkę. Mogą to być okulary lub soczewki kontaktowe. Dla osób, które preferują bardziej trwałe rozwiązania, dostępne są zabiegi chirurgiczne, takie jak LASIK, które zmieniają kształt rogówki.

Korekcja nadwzroczności wymaga soczewek skupiających (plusowych), które pomagają przesunąć punkt skupienia światła na siatkówkę. Podobnie jak w przypadku krótkowzroczności, mogą to być okulary, soczewki kontaktowe lub zabiegi chirurgiczne, takie jak LASIK. Warto jednak pamiętać, że wybór metody korekcji powinien być skonsultowany z okulistą, który dobierze najlepsze rozwiązanie w oparciu o indywidualne potrzeby pacjenta.

Profilaktyka i regularne badania

Regularne badania wzroku są kluczowe dla wczesnego wykrywania i korekcji krótkowzroczności i nadwzroczności. Warto odwiedzać okulistę co najmniej raz w roku, zwłaszcza jeśli zauważasz jakiekolwiek problemy z widzeniem. Wczesne wykrycie wad wzroku pozwala na szybkie wprowadzenie odpowiednich środków korekcyjnych, co może znacząco poprawić jakość życia i zapobiec dalszym problemom zdrowotnym.

Krótkowzroczność i nadwzroczność to powszechne wady wzroku, które różnią się mechanizmem powstawania i objawami. Zrozumienie tych różnic i regularne badania wzroku są kluczowe dla utrzymania dobrego zdrowia oczu i komfortu widzenia. Dzięki odpowiedniej korekcji, osoby z krótkowzrocznością i nadwzrocznością mogą cieszyć się wyraźnym i ostrym widzeniem na co dzień.

Artykuł sponsorowany